garderoba składała się głównie z sukienek, spódniczek i delikatnych

� mi wojnę. Zagroził Angie i poparł go nawet twój ojciec. - Ale i tak wyszła. - Tak. Wymknęła się z domu pod błahym pretekstem. Miała iść wcześniej do Caldwellów. A potem spotkać się ze mną w mieście. - A ty się na to zgodziłeś. Mięsień drgnął mu w kąciku ust. - Twoja siostra... potrafi być przekonująca. - Więc nie jesteś taki odporny? - Po prostu lubię dokuczać bogatym chłopcom. Cassidy wszystko osunęło się w środku. Usiłowała się od niego odsunąć, ale trzymał ją mocno za ramię. Starała się, żeby w jej głosie nie było słychać bólu. - Angie nie wróciła jeszcze do domu, a Derrick jest wściekły. - Na mnie? Najwyraźniej się z tego ucieszył. - To nie żarty. Ma broń i jest przekonany, że wyświadczy przysługę wszystkim, włącznie z Angie, jeżeli cię... - Co? - Zabije. - Błazenada bogatego chłopca. Nie przejmuj się nim. - On mówił poważnie. - Serce dudniło jej ze strachu. - Możesz mi wierzyć, on cię zabije. - Niech spróbuje. - Westchnął. - Gdzie Angie? - A potrzebna ci do czegoś? - Nie, do cholery. - Opanował się. - Chciała, żebym się z nią tutaj spotkał. - W stajni? - Tak powiedziała. Kłopot w tym, że trochę się spóźniłem, bo Jed Baker chciał mnie sprać. Cieszę się dużą popularnością tej nocy. - Derrick nie żartuje. - Jed też nie żartował. On chyba nie rozumie. Zupełnie nie przejął się jej bratem. Było ciemno. Cassidy widziała tylko kontury twarzy Briga, które oświetlało nikłe światło wpadające przez okno. Na czole miał ślady krwi po bójce z Jedem. - Słuchaj, Brig. Derrick jest pijany. Lepiej, żebyś trzymał się od niego z daleka. - Nie mogła przestać myśleć o tym, że jej dotyka. - Może ktoś powinien dać mu nauczkę. - Nie. To nic nie da. Byli już tacy, co próbowali. - Potrząsnęła gwałtownie głową. Chciała go przekonać, że grozi mu niebezpieczeństwo. - On jest naprawdę zawzięty. Czasami... czasami wydaje mi się, że lubi krzywdzić ludzi. Sprawia mu to przyjemność. - Więc pora to zmienić. - Nie. Ty się do tego nie mieszaj. Nie dzisiaj. - Zrozpaczona chwyciła go za ramiona. - Idź do domu. Albo nie, idź w jakieś bezpieczne miejsce, gdzieś daleko. Niech Derrick wytrzeźwieje. - Żeby mnie stuknął, kiedy sobie popije następnym razem? - Wyżyje się na kimś innym. - Na kim? Na tobie? - Uniósł jej głowę. - Dam sobie radę. - A ja sobie nie dam? - W jego głosie pobrzmiewała drwina. Cassidy poczuła się jak głupia smarkula, która zachowuje się jak dorosła. - Derrickowi... na mnie zależy. Nie zrobi mi krzywdy. Nawet jeśli by mnie nie lubił, to nic mi nie zrobi ze strachu przed ojcem. Już on by mu dał, gdyby się dowiedział, że Derrick mnie dręczy. - A Angie? - spytał szeptem Brig. - Też. Tata... on by nas ochronił. - Bolało ją to, jak Brig mówił o Angie. - Dlaczego zgodziłeś się z nią tutaj spotkać? - Źle zrobiłem - wyrzucił jednym tchem. - Ale ona była... - załamał mu się głos. - ...przerażona. - Czym? - Nie wiem. - Może udawała. - Cassidy dość dobrze znała swoją starszą siostrę i chociaż zupełnie nie miała pojęcia, czego mogła się bać, była pewna, że Angela Marie Buchanan tak naprawdę nigdy w życiu nie była przerażona. - Może. - Brig nie był przekonany. Zapadała cisza. Krople deszczu bębniły o dach. W powietrzu czuć było ciepły zapach koni. - A w ogóle, co ty tu robisz?

czuje się niepewnie w obecności syna. Nawet to nie zmieniło ani na
128
- Nie sądzę. Słyszałaś, co do nas krzyknął?
trzymać. Mimo wszelkich potencjalnie niebezpiecznych
Oczywiście zatrzyma dom i będzie nalegać, by Rip dalej spłacał
Nogi odmówiły jej posłuszeństwa i osunęła się na ziemię. Palce
Nie, zdecydowanie nie wolno jej teraz wdawać się w sprzeczkę z
Zrujnowane domy i rozsypujące się baraki napierały na nich z obydwu
Właśnie. Co jeszcze? Diaz myślał nad tym przez całą drogę
- Jasne - odparła Milla, choć przecież w istocie wiedziała już
- Spotkamy się pod domem chłopca - powiedziała Milla i się
najprawdopodobniej zajęte i raczej nie będzie mieć czasu na wizyty u
- Możesz pojechać bez awantur albo robić scenyWybór należy
Następnego dnia spała tak długo, jak się dało. Zjadła późne

seksownie, że chociaż David zamarł z wrażenia, to nie cały... Ktoś

- Dane, już ci to tłumaczyłem. Ja nie stanowię
nie bacząc, że może w każdej chwili zginąć, skoczył na stos, nie zważając
ucieleśnienie bezsensownej wegetacji, zaprzeczenie
- Po co?
Kelnerka patrzyła na scenę.
w tym samym miejscu, co przed wiekami. Ujrzała wykrzywione
o ciebie.
mi opowiedzieć, co się właściwie z tobą dzieje. To co, opowiesz?
Nie wiedział, czy to on podszedł do niej, czy też ona do niego, w
Po chwili wróciła, tym razem Jessica pędziła na koniu, ścigana przez
- A co, jeśli igra z tobą? - zasugerowała. - Jeśli to na ciebie zarzuca
RS
kamiennym murem. Został opuszczony podczas powstań jakobickich,
najgorszego wroga. Mieliśmy nadzieję, że został unieszkodliwiony na
kiedyś należał do Sheili. Sheila odeszła... Dusiciel,

garderoba składała się głównie z sukienek, spódniczek i delikatnych

Connect

Social

Network